خیلی از ما به دلایل متعددی افرادی را که لازم است ترک کنیم، ترک نمی کنیم. هر کدام دلایل مختلف و متعددی برای نپذیرفتن پایان رابطه عاطفی داریم. بعضی از تنهایی می ترسیم و بعضی فکر می کنیم که زمان و انرژی زیادی برای این رابطه گذاشته ایم و ترک آن بعد از این همه وقت درست به نظر نمی رسد. اما اکثر ما نشانه های پایان رابطه عاطفی را نادیده می گیریم، صرفا به این خاطر که برایمان راحت تر است که فکر کنیم اوضاع خوب است تا زمانی که دیگر واقعا اوضاع خراب می شود.
بسیار دشوار است که بدانیم دقیقا چه زمانی لازم است که رابطه ای را ترک کنیم و پایان رابطه عاطفی را به رسمیت بشناسیم. این امر به شخصیت افراد درگیر در رابطه و شرایط موجود بین آنها بستگی دارد. اما نشانه های مشخصی وجود دارد که می توانند از بین رفتن یک رابطه را پیش بینی کنند. در این مقاله با توضیح 4 نشانه اصلی برای پایان رابطه عاطفی که توسط دکتر John Gottman، محقق و روانشناس آمریکایی تبار دسته بندی شده اند، سعی داریم به شما کمک کنیم.
روان نیوش را در اینستاگرام دنبال کنید.
باید بدانیم که عیب جویی از انتقاد متفاوت است. عیب جویی مستقیما نسبت به شخصیت فرد مقابل است نه رفتار مشکل زای او. برای روشن تر شدن موضوع مثالی را در مورد انتقاد بررسی میکنیم:
“واقعا دوست داشتم در شستن ظرف ها به من کمک کنی. تعداد ظرف ها زیاد است و شستن همه ی آنها به تنهایی زمان زیادی می برد. و در آن زمان که تو روی مبل نشستی و تلوزیون می بینی، من باید به تنهایی بایستم و ظرف ها را بشویم. اگر این کار را با هم انجام دهیم زودتر تمام می شود و یا اگر بعضی اوقات تو هم این قبیل کارها را انجام بدهی خیلی خوب میشود.”
در مقابل عیب جویی به این صورت است:
“تو یک تنبل خودخواه هستی. هیچ وقت به احساس من یا کارهایی که برایت انجام میدهم فکر نمی کنی. کاش یک بار هم که شده به فکر یک نفر غیر از خودت هم باشی.”
تفاوت در این است که در مثال اول در مورد یک رفتار مشخص صحبت می کنیم اما در مثال دوم شخصیت فرد مقابل به عنوان یک انسان را زیر سوال می بریم.
اگرچه که ممکن است هر از گاهی در رابطه، خصوصا در زمان عصبانیت، عیب جویی وجود داشته باشد و این به معنای پایان رابطه عاطفی نیست. اما اگر این روش به صورت گسترده و به عنوان تنها راه صحبت در مورد مسائل موجود استفاده شود، مشکل بزرگی در رابطه ایجاد خواهد کرد. اگر شما یا فرد مقابلتان به صورت مداوم از یکدیگر عیب جویی کنید، کم کم به مرحله ی تحقیر خواهید رسید. در این شرایط همچنان راه هایی برای نجات رابطه وجود دارد، اما عیب جویی مداوم نشانه ی خوبی نیست و بهتر است آن را به عنوان هشداری برای پایان رابطه عاطفی در نظر بگیرید.
معمولا وقتی با افراد با بی احترامی رفتار می کنیم، آن ها را تحقیر می کنیم، به آن ها توهین می کنیم، طعنه می زنیم، ادای آن ها را در می آوریم، چشم غره می رویم یا مسخره شان می کنیم. هدف از همه ی این رفتار ها خرد کردن شخصیت طرف مقابل است و انتقال این احساس که آن ها بی ارزش هستند.
اگر تا به حال تحقیر شده باشید (که حتما این اتفاق را تجربه کرده اید)، می دانید چه احساس بدی است. تحقیر یک فرد در رابطه، به معنی احترام قائل نبودن برای آن شخص، احساساتش و نیازهایش است.
وجود تحقیر در رابطه ی احساسی، هشدار بسیار بزرگی برای پایان رابطه عاطفی است. تحقیر در رابطه به این معنا است که طرفین رابطه دیگر هیچ احترامی برای یکدیگر قائل نبوده و به دنبال سلطه جویی هستند. در این حالت عشق و احترام کمی باقی مانده و خصومت و نارضایتی جایگزین شده است.
اگر طرف مقابل با شما چنین برخوردی دارد، به احتمال زیاد دیگر ارزش و احترامی برای شما قائل نیست. اگر شما طرف مقابلتان را تحقیر میکنید، از خود این سوال را بپرسید که چرا در این رابطه مانده ام؟ اگر هیچ احترامی بین طرفین وجود نداشته باشد، امیدی برای نجات رابطه وجود نخواهد داشت و به زودی شاهد پایان رابطه عاطفی خواهیم بود.
دست پیش گرفتن به معنای نپذیرفتن مسئولیت رفتارمان است. به این معنا که برای نتایج کارمان عوامل خارجی از قبیل اوضاع، شرایط و شریک زندگی مان را مقصر کنیم و او را بازخواست کنیم. در این جا مثالی را بررسی میکنیم:
-“من احساس میکنم اخیرا رابطه مان سرد شده است و تو کمتر به خواست ها و نیاز های من توجه می کنی.”
-“خب اگه انقدر در مورد ظرف ها به من غر نمی زدی، شاید من هم توجه بیشتری به تو نشان می دادم.”
دست پیش گرفتن میتواند با تحقیر نیز همراه شود. در مثال اخیر، فرد دوم حاضر نیست به نگرانی های شریک زندگی اش توجه کند و فقط میخواهد تقصیر را گردن اون بی اندازد. در واقع نمی خواهد مسئولیت کم توجهی اش را به عهده بگیرد.
به طور کلی انسان ها دوست ندارند مورد انتقاد قرار بگیرند. همه ی ما دوست داریم نسبت به خودمان احساس خوبی داشته باشیم و انتقاد می تواند اعتماد به نفس مان را کاهش دهد و احساس خوب ما را از بین ببرد.
البته لازم به ذکر است که بودن در رابطه نیاز به هدایت احساسات، نیازها، خواسته ها، امیال و آرزوهای هر دو نفر دارد. بدین معنی که هر کدام از ما در رابطه ممکن است کارهایی انجام دهیم که موجب رنجش طرف مقابل شود، حتی اگر قصدمان این نباشد.
اگر فردی به صورت مداوم در رابطه دست پیش بگیرد باشد، نشانه ی خوبی برای تداوم نخواهد بود و ممکن است منجر به پایان رابطه عاطفی شود. دست پیش گرفتن نشان دهنده ی این است که فرد نمی خواهد به رفتار خودش نگاه کند، مسئولیت آن را بر عهده بگیرد و برای جلوگیری از آسیب دیدن شریک زندگی اش تلاشی کند. و به این معنا است که فرد شریک زندگی اش را به عنوان ابزاری برای برطرف کردن نیازهای شخصی خودش می بیند، نه به عنوان فردی مستقل با نیازها، احساسات و ایده های شخصی خودش.
اگر طرف مقابلتان یا شما چنین رفتاری دارید، بهتر است نگاهی عمیق به رابطه تان بی اندازید. شاید لازم باشد این رابطه را ترک کنید و پایان رابطه عاطفی را بپذیرید.
وقتی در حین رابطه از برقراری هرگونه ارتباط منطقی اجتناب کنید، رابطه نابود خواهد شد. اجتناب از ارتباط در حالت های مختلفی می تواند رخ دهد، مثل اجتناب از گفت و گو، سکوت اختیار کردن و حتی جواب ندادن. این زمانی است که ترجیح می دهید هرکاری بکنید به غیر از حرف زدن با شریک رابطه تان، درنتیجه تنها در صورت الزام با هم صحبت می کنید. وقتی رابطه به این سطح برسد، درمان آن بسیار سخت خواهد بود (اگرچه غیر ممکن نیست). پس بهتر است این را نشانه ای قوی برای پایان رابطه عاطفی و ادامه ی مسیر زندگی خود بدانید.
در نهایت شما بهترین قاضی برای شرایط و رابطه خودتان هستید. اما اگر یک یا چند مورد از موارد فوق در رابطه به صورت مداوم حضور داشته باشد، نشانی است از احتمال پایان رابطه عاطفی ، پس بهتر است به آن ها توجه کرده و نوع رابطه خود را بسنجید تا بتوانید بهترین تصمیم را برای خود اتخاذ کنید.
روان نیوش را در اینستاگرام دنبال کنید.
منبع:
https://www.verywellmind.com/how-do-you-know-time-to-break-up-4175309
احتمالا همه ی ما در مورد فواید یوگا در سلامت جسم و ذهن شنیده ایم…
اختلال دو قطبی (بایپولار) یا افسردگی شیدایی یکی از اختلالات روان است که دوره های…
سال ها است که می دانیم مداخلات روان شناسانه مانند رفتار درمانی شناختی (CBT) و…
عاشق شدن آسان است، اما نگه داشتن یک رابطه عاطفی و یادگیری این که چگونه…