کتاب “بهترین سال زندگی” نوشته ی “دبی فورد” با ترجمه ی “فرناز فرود” با شعار «آرزو کنید، برنامهریزی کنید، زندگی کنید» به شما کمک می کند تا مرحله به مرحله به ساختن بهترین سال زندگی تان نزدیک شوید. دبی فورد، معلم، مدرس، نویسنده و سخنران آمریکایی است که مشهورترین کتاب او نیمه تاریک وجود است و در کل کتاب های او تا به حال به 32 زبان زنده دنیا ترجمه شده و میلیون ها نسخه به فروش رسیده است.
کتاب “بهترین سال زندگی” شامل 12 فصل است که هر کدام از فصل ها در یکی از زیر مجموعه های «آرزو کنید، برنامهریزی کنید، زندگی کنید» قرار می گیرند. در این بخش ما خلاصه ای از فصل پنجم کتاب در زیر مجموعه ی بخش “برنامه ریزی کنید” را به صورت نوشتاری و صوتی به همراه تمرین ها در اختیار شما قرار می دهیم.
روان نیوش را در اینستاگرام دنبال کنید.
برای گوش دادن به فایل صوتی در موبایل Listen in browser را در تصویر زیر لمس کنید و کمی صبر کنید.
در سفر به سوی بهترین سال زندگی، موانعی در راه ظاهر خواهند شد. در این جاده به بن بست های دلسرد کننده ای بر می خوریم و وسوسه هایی جذاب ما را از مسیر رسیدن به رویاهایمان منحرف می کنند. برای تضمین آن که امسال بهترین سالی که تاکنون داشته ایم باشد، باید یاد بگیریم چگونه از این دام ها که در گذشته مانع پیشروی ما بوده اند، دوری کنیم. باید از الگوهای عادتی و رفتار هایی که برایمان مفید نیستند مانند افکار، عادات، بهانه ها و کردارهایی که مانع از آن می شوند تا بهترین سال زندگی مان را داشته باشیم، کاملا دور بمانیم. من (دبی فورد) این بیراهه های اغواگر را “مناطق بی شیرینی” می نامم، زیرا اگر در این مسیر های آشنا پیش برویم، از تحقق رویاهایمان همان اندازه دور می مانیم که هم اکنون هستیم.
من سال ها پیش به شعر عالی، پر معنا و در ضمن کوتاهی از پرشیا نلسن در کتاب او به نام “گودالی در مسیر من است” برخورد کردم که به خوبی نشان می دهد چگونه مناطق بی شیرینی ما را به تکرار همان رفتارهای قدیمی وادار می کنند. این شعر را با هم بخوانیم:
قسمت اول
در خیابان قدم می زنم،
گودالی عمیق پیش پای من است،
در آن می افتم.
از دست رفته ام… بی چاره ام!
تقصیر من نیست،
یافتن برون رفت تا ابد طول می کشد.
قسمت دوم
در همان خیابان قدم می زنم،
گودالی عمیق پیش پای من است،
وانمود می کنم که نمیبینمش،
دوباره در آن می افتم.
باورم نمی شود که در همان جای قبلی هستم،
اما تقصیر من نیست.
باز هم زمانی طولانی می کشد تا از آن درآیم.
قسمت سوم
در همان خیابان قدم می زنم،
گودالی عمیق پیش پای من است،
می بینمش که آنجاست،
باز هم در آن می افتم… عادت شده است!
چشمانم باز هستند،
می دانم کجا هستم،
تقصیر خودم است.
بی درنگ بیرون می آیم!
قسمت چهارم
در همان خیابان قدم می زنم،
گودالی عمیق پیش پای من است،
آن را دور می زنم.
قسمت پنجم
در خیابان دیگری قدم می زنم.
باید بدانید که “مناطق بی شیرینی” به گودال مسیر پرشیا نلسن شبیه هستند. آن ها اغلب به شکل گزینه های کوچک و بی ضرری به نظر میرسند، مانند خوردن یک شیرینی در روز سوم رژیم، خریدن چهار سی دی جدید در حالی که با آن پول می توانید قرضتان را پس بدهید، غیبت کردن با همکار در زمانی که می توانید از آن فرصت برای عالی تر انجام دادن وظایف شغلی تان استفاده کنید. “مناطق بی شیرینی” گودال هایی هستند که در راه رسیدن به بهترین سال زندگی مان کنده شده اند. حتی اگر از وجود آن ها آگاه باشیم، باز هم ما را تحت تسلط خود دارند و با آن که اعلام کرده ایم دوباره در آن گودال نخواهیم افتاد، باز هم ما را به درون می کشند. “مناطق بی شیرینی” عزت نفس و اعتماد به نفس ما را تحلیل می برند و انرژی حیاتی لازم برای ایجاد بهترین زندگی را از ما می ربایند. “مناطق بی شیرینی” ما را در پیش پا افتادگی و معمولی بودن نگه می دارند و تضمین می کنند که در همان جا که هستیم، گرفتار باقی بمانیم.
احتمالا عذر و بهانه ها بزرگ ترین “مناطق بی شیرینی” هستند، زیرا هرگز ما را به مقصد نمی رسانند و به بن بست ختم می شوند. عذر و بهانه از مسئول بودن ما جلوگیری می کند و مانع از آن می شود که در قدرتمان استقرار یابیم. بهانه تراشی یعنی: ((آسان گرفتن، با ارفاق نگریستن، ندیده گرفتن و یا بخشیدن.)) پس از شما می پرسم، اگر امسال نتوانید حتی یک عذر و بهانه بیاورید، چه می شود؟
عذر آوردن و بهانه جویی کاری خود به خودی است و به هیچ تفکر و خلاقیتی نیاز ندارد. بسیاری از ما چنان به بهانه هایمان خو گرفته ایم که حتی متوجه نیستیم که آن ها عذر و بهانه ای بیش نیستند. عذر و بهانه ها اجازه نمی دهند که مسئولیت زندگی مان را بپذیریم و مانع از آن می شوند که واقعیت جاری خود را حقیقتا ببینیم.
اقدام کنید! و بهانه هایتان را مشخص کنید!
فهرستی از بهانه هایی که برای توجیه وضعیت زندگی تان می آورید تهیه کنید. این گزینه ی قدرتمند را انتخاب کنید که حتی مورد علاقه ترین و موجه ترین عذر و بهانه تان را که به شما القا می کنند به چه علت نمی توانید بهترین سال زندگی تان را داشته باشید، کنار بگذارید. توجه داشته باشید هنگامی که خود را با بینش و بصیرتتان هماهنگ می کنید، چه قدر موثرتر از زمانی هستید که خود را با بهانه هایتان منطبق می نمایید.
برای گوش دادن به فایل صوتی در موبایل Listen in browser را در تصویر زیر لمس کنید و کمی صبر کنید.
یکی از بدترین و تضعیف کننده ترین “مناطق بی شیرینی” به شکل یک مانع بیرونی نیست، بلکه از ذهن خود ما نشأت می گیرد. چنان چه گفت و گوی منفی درونی بررسی و مهار نشود، در زندگی ما اغتشاش به وجود می آورد، در بهترین و دقیق ترین برنامه ریزی هایمان دخالت می کند و ما را از دست یابی و گاه حتی تلاش برای رسیدن به اهدافمان باز می دارد.
آنچه برای من (دبی فورد) بسیار جذاب و موجب شگفتی است این نکته است که اغلب ما فکر می کنیم گفت و گوهایی در سر داریم و اگر چه این صدا ها به هر حال وجود دارند، اما مجبور نیستیم به آن گوش دهیم. پس از آن که گفت و گوهای ذهنی را که ما را به تکرار همان رفتار های قدیمی و گوش دادن به همان دستورات همیشگی وا می دارند تشخیص دادیم، می توانیم با گذاشتن نام “مناطق بی شیرینی” بر آن ها، متمایزشان کنیم. آن گاه به جای گوش دادن به این صدای منفی و پیروی از فرمان مستبدانه آن می توانیم بگوییم: ((چه جالب، یکی از “مناطق بی شیرینی” به دیدارم آمده است و در این لحظه انتخاب می کنم که از آن پیروی نکنم.))
گفت گوی ذهنی یا درونی به شیوه ی دیگری نیز ما را به شکست می کشاند و آن انتظارات منفی است. شاید برایتان عجیب باشد که بشنوید ما انتظار داریم آن چه را می خواهیم به دست نیاوریم! انتظار داریم که مردم ما را دوست نداشته باشند! و انتظار داریم درد یا شکست را تجربه کنیم! این انتظارات منفی حقیقی نیستند، اما برخی از ما چنان زندگی می کنیم که گویی آن ها حقیقت دارند. بیشتر اوقات فشار و اضطراب ما نه به دلیل رویداد های زندگی مان، بلکه به علت دلهره و انتظار نتیجه ی منفی است. انتظارات منفی، ما را از لحظه حال خارج و به تصویر تحریف شده ای از آینده پرتاب می کند. انتظارات منفی ما را از واقعیت جدا می کنند. آن ها ما را از شناخت واقعیات یا پرسش درباره ی واقعیات باز می دارند و شاید از همه بدتر این باشد که انتظارات منفی به پیشگویی های کام بخش تبدیل می شوند و همان تجربیاتی را به سوی ما جلب می کنند که می کوشیم از آن ها بگریزیم. ما چگونه با وجود این انتظارات منفی توقع داریم که به بهترین سال زندگی دست یابیم؟
بهترین راه برای کاهش قدرت انتظارات منفی این است که متوجه باشیم آن ها بار ها تحقق نیافته اند. یکی از تمرین های بسیار خوب این است که ببینید چه اندازه وقت و انرژی صرف “مناطق بی شیرینی” گفت گوی منفی درونی می کنید و چه مقدار از گفت و گوهای ذهنی تان انتظارات منفی را در شما شکل می دهد. سپس به این علت که شما حق و توان چنین کاری را دارید، این گفت و گو را به عنوان یکی از “مناطق بی شیرینی” شناسایی و متوقف نمایید و گزینه ی تازه و قدرتمندی را انتخاب کنید که کاملا در جهت آفرینش بهترین سال زندگی تان باشد.
اقدام کنید! به گفت و گوی درونی توجه کنید!
به گفت و گوی منفی ذهنی خود که انرژی تان را می رباید و عزت نفس شما را تحلیل می برد توجه کنید. دفعه ی بعد که پر گویی آشنای ذهن را شنیدید، به جای این که کورکورانه از دستوراتش اطاعت کنید، آن را به عنوان یکی از “مناطق بی شیرینی” تشخیص دهید. از انتظارات منفی خود آگاه شوید و این تمرین را انجام دهید که آن ها را با انتظارات مثبت جایگزین کنید.
برای گوش دادن به فایل صوتی در موبایل Listen in browser را در تصویر زیر لمس کنید و کمی صبر کنید.
قواعد این بازی از این قرار هستند: ((تقصیر من نیست، تقصیر توست! من نکردم! حاضرم حتی به برای از بین بردن زندگی خودم، تو را بدبخت کنم!)) روش این بازی چنین است که دنبال هر چیز، مکان یا کسی بگردید و تقصیر کمبود های زندگی تان را به گردن آن ها بی اندازید. این بازی برنده ای ندارد و در حالی که پی کسی که علت ناراحتی و نارضایتی شماست می گردید، مدام سرتان را به همان دیوارهای قدیمی می کوبید. برای آن که بهترین سال زندگی مان را داشته باشیم، باید از مقصر شمردن دیگران و آن ها را علت بدبختی های خود دانستن، دست بکشیم. به همان اندازه که دیگران را برای هر وضعیتی مورد سرزنش قرار دهیم، حتی هنگامی که معتقد هستیم واقعا تقصیر آن ها است، خود را از ایجاد تغییرات دلخواه مان نا توان می کنیم. “مقصر شمردن” بیماری عصر ما شده است. مقصر شمردن ما را مظلوم می کند و در نتیجه از در اختیار گرفتن وضعیت زندگی مان نا توان می سازد.
برای آفرینش بهترین سال زندگی لازم است که مسئولیت صد در صد خودتان را بپذیرید و بی توجه به آن چه دیگران می کنند یا نمی کنند، پیش بروید. بازی تقصیر همیشه یکی از “مناطق بی شیرینی” است، زیرا واقعا هیچ شیرینی ای در انتهای این دهلیز یافت نمی شود.
اقدام کنید! از بازی تقصیر دست بکشید!
تشخیص دهید که در کدام زمینه ی زندگی، دیگری را برای کمبودهای خود مقصر می دانید و او را سرزنش می کنید. به خود اجازه دهید که ببینید با پذیرش صد در صد مسئولیت برای ایجاد بهترین سال زندگی تان چه قدر قدرتمند خواهید بود.
برای گوش دادن به فایل صوتی در موبایل Listen in browser را در تصویر زیر لمس کنید و کمی صبر کنید.
موضع بر حق باید جزو “مناطق بی شیرینی” به شمار آید، زیرا شیطانی است که ما را از افرادی پر شور، جوان و انعطاف پذیر به انسان هایی تلخ، خسته، بی تفاوت و خشک تبدیل می کند و قطعا موجب دوری ما از ساختن بهترین سال زندگی. می شود. مواضع بر حق، اغلب بدون آگاهی ما ایجاد می شود. در سال های ابتدایی زندگی تجاربی داریم و بر مبنای آن ها در فکرمان به نتایجی می رسیم. سپس از آن جا که دلمان نمی خواهید اعتراف کنیم نتیجه گیری های ما بی اساس، ناقص یا محدود هستند، برای اثبات آن ها جر و بحث می کنیم و بدون آن که متوجه باشیم موضع بر حق می گیریم.
مواضع ما همچون چشم بند عمل می کنند و وادارمان می سازند تا الگوهای پیشین را تکرار کنیم. این ها شماری از مواضع بر حق بودن است که طی سال ها دوستان، خویشاوندان، همکاران و شرکت کنندگان در دوره هایم برایم گفته اند:
برای آن که مواضع خود را متعادل کنیم، ابتدا باید به داشتن آن ها معترف باشیم! باید حاضر شویم این واقعیت را بپذیریم که قادر مطلق و دانای کل نیستیم. باید بر حق بودن خود را زمین بگذاریم و گاهی هم اشتباه کنیم. باید حاضر باشیم با نگاهی نو به زندگی بنگریم و به خودمان و دیگران فرصتی بدهیم. هنگامی که محق بودن خود را کنار می گذاریم، ذهن ما همچون ذهن یک کودک معصوم، تر و تازه می شود و هر واقعیتی در آن ممکن می گردد. ذهن نو آموز به ما اجازه می دهد که در برابر تجارب جدید، وجودمان را بگشاییم و دیدگاه های نوینی را امتحان کنیم. برای آن که بتوانیم هر سال زندگی مان را به بهترین سال زندگی مبدل کنیم، این وضعیت ذهنی لازم است.
اقدام کنید! مواضع بر حق خود را مشخص کنید!
توجه داشته باشید و ببینید در چه زمینه هایی مطمئن هستید که زندگی به شیوه ی خاصی است و فهرستی از مواضع بر حقی که در آن زمینه دارید، تهیه کنید. از خودتان بپرسید: ((اگر این موضع بر حق را کنار بگذارم، می ترسم متوجه چه نکته ای بشوم؟ برای آفرینش بهترین سال زندگی، چه باور تازه ای برایم مفیدتر است؟))
برای گوش دادن به فایل صوتی در موبایل Listen in browser را در تصویر زیر لمس کنید و کمی صبر کنید.
اگر آرزو دارید از زیر بار بدهی ها بیرون بیایید، اما متوجه می شوید که در نیمه ی شب برای خرید های فردا برنامه ریزی می کنید، به “مناطق بی شیرینی” وارد شده اید که تهدیدی برای دست یابی به هدف مطلوب شما و دست یابی به بهترین سال زندگی به شمار می رود. هر یک از رفتارهایتان که خود ویرانگر است و شما را از خواسته یا هدفتان دور می کند، جزو “مناطق بی شیرینی” است. این رفتارها سر زنده بودن شما را می گیرد و خسته، فرسوده و دور از انرژی قدرتمندی که برای آفرینش بهترین سال زندگی به آن نیاز دارید، رهایتان می کند. بیایید به چند نمونه از این رفتارها بنگریم:
اگر می خواهیم امسال را به بهترین سال زندگی مان تبدیل کنیم، باید رفتارهای خود ویرانگر مشابه با این موارد را کنار بگذاریم.
اقدام کنید! رفتارهای خود ویرانگرتان را مشخص کنید!
فهرستی از رفتارها، انتخاب ها و عادات خود را که کاملا در جهت مخالف تحقق این خواسته ی شماست که همان کسی بشوید که آرزو دارید، بنویسید. اکنون ببینید که می توانید چه رفتارها و گزینش های جدیدی داشته باشید تا امسال را برای شما استثنایی کند.
روان نیوش را در اینستاگرام دنبال کنید.
گردآورنده و گوینده : نسترن صیفی کار